Jasper's Blog

Volgens het nieuws zou hij al al weken in Mountain View moeten rond rijden, maar ik heb hem nog niet gezien. Geen van onze vrienden hier. Deze foto komt uit het nieuws van 25 Juni en is genomen op San Antonio road.

Wekelijks gebruik ik tot wel 20 bekertjes, bordjes en bestek en 15 minuten later gooi ik het zo in de prullenbak. Ik schaam me ervoor, maar het gaat zo makkelijk. Op de Hacker Dojo pak ik elke dag 2-3 bekers, soms een bordje om iets op te warmen, voor lunch ga ik samen met collega’s in de auto ergens eten halen en dan kom ik weer terug met een plastic zak, aluminium folie, plastic/papieren bakje, een stapel servetjes, een bakje voor de saus en een flesje sinaasappelsap. Daarnaast haal ik wekelijks ook wel drie koffie bij Starbucks/Peets in wegwerpbekertjes. Nog een paar voorbeelden: Als er memberdinner op de HackerDojo is dan staat het eten ook klaar in wegwerpbakken/schalen met wegwerp bestek en bekertjes. Vorige week gingen we bij de professor van Marlieke eten en ook daar heb ik uitsluitend gegeten en gedronken uit wegwerp bordjes en bekertjes. Het is zo makkelijk en zo normaal. Gelukkig doet de staat Californie ook iets aan het milieu. Piepschuimen bakjes en bekertjes mogen niet meer en heel veel bekers zijn tegenwoordig compostable. In supermarkten zijn de plastic zakken niet meer gratis. De komende tijd als we door Canada reizen zal ik proberen minder afval te genereren.

Kwam vandaag een autotje van een Nederlander tegen op een parkeerterrein

Bijna elke dag fiets ik naar mijn werk in de Hacker Dojo in Mountain View. Daar tussen de vele Google gebouwen staan nog gebouwen die niet van Google zijn, de Hacker Dojo is daar een van. De Hacker Dojo betaalt per maand 60 duizend dollar huur en het gaat verdrievoudigen zodra het huurkontrakt over 6 maanden afloopt. Grootste reden is dat Google alle panden in de omgeving koopt. Sinds kort heeft de Hacker Dojo het lidmaatschap verhoogd van 100 dollar naar 200 dollar per maand. Desondanks groeit het aantal leden nog altijd, het zijn er momenteel 450. Dat het aantal leden nog steeds groeit geeft wel aan hoeveel geld mensen hebben. Anyway. Elke ochtend als ik voorbij het treinstation fiets word ik ingehaald door Googlers die net uit de CalTrain uit San Francisco stappen. Zij hebben alles om die laatste 2 mijl supersnel naar Google te fietsen: een lichtgewicht racefiets, helm met een achteruitkijkspiegeltje, knipperende fietslampjes feller dan autolampen, een smartphonehouder op het stuur, een aerodynamisch pakje, en vaak een vaak een veel te grote rugtas. Fietsen kunnen ze niet, ze remmen voor niks, kijken niet uit en na de 1e mijl vanaf het treinstation haal ik ze alweer in.

http://www.vox.com/2015/6/1/8700459/google-self-driving-cars

Wij zijn inmiddels gewend aan de Google auto’s in Mountain View. Ik deel dagelijks dezelfde weg met 1-5 Google auto’s als ik van en naar mijn werk fiets. Ik kijk er niet meer van op en de meeste mensen niet. De auto’s worden niet meer nagestaard door medeweggebruikers. De Google auto’s gedragen zich erg goed. Ze rijden nooit te hard, snijden geen mensen af, trekken niet als een gek op en hun gedrag is heel voorspelbaar. Ik heb nog niet geexperimenteerd door voor een Google auto te springen, maar ik denk dat het vrij veilig is. In het bovenstaande artikel staat dat de Google auto’s zoals je grootmoeder rijden, maar ik denk dat het veel veiliger is. En dat ze niet zo langzaam als grootmoeders rijden.