Jasper's Blog

Nog twee videoos. Eerst een van de elephant seals in Santa Cruz.
//www.youtube.com/embed/-au9DHCgK1w
En van kitesurfers
//www.youtube.com/embed/wXK-5ZX-1Xk

//www.youtube.com/embed/fMOgWXlKHr0
//www.youtube.com/embed/rcTdMOhYd8o
//www.youtube.com/embed/q1gTrL_yXRY

Eerst het goede nieuws. We hebben bij een particulier een Saab 9-3 uit 2002 gekocht, met maar 85.000 mijl op de teller. Minder dan 100.000 noemen ze low milage. APK keuring kennen ze niet. Ik heb een autogeschiedenisrapport opgevraagd, een proefritje gemaakt en er een monteur naar laten kijken. Oh en die auto zit helemaal vol met snufjes!
We hebben de auto betaald met een cashiers check. Dat is een gedekte check, de ontvanger weet zeker dat die zijn geld zal ontvangen. Daarvoor moet je naar de bank, daar typt een mannetje het bedrag en de ontvanger in, haalt het geld van je rekening en print dan de check uit. Die check geef je aan de ontvanger en die brengt het weer naar de bank, alwaar een mannetje weer wat in de computer typt en het geld aan de ontvanger geeft. Het internetbankieren in Amerika staat in de kinderschoenen, inloggen en betalen doe je met slechts één gebruikersnaam en wachtwoord. De bankpas is ook slecht beveiligd, de magneetstrip is makkelijk te kopiëren, niks geen chip, e-dentifier/TAN codes. Om te betalen in een restaurant of op het treinstation hoef je geen PIN code in te voeren. Als je wil tanken hoef je alleen je postcode in te voeren. Als je online wil betalen hoef je alleen je pasnummer en verloopdatum in de vullen. Wij hebben een debit account, dat betekent dat je eerst geld moet sparen voordat je het uitgeeft, maar je krijgt niks vergoed bij misbruik. Daar zijn de credit accounts voor, maar dan betaal je veel rente. Als je daarmee goed kan omgaan bouw je kredietgeschiedenis op. Dat is handig als je iets wil kopen waar je geen geld voor hebt. Pinnen bij andere banken kost extra geld. Van het geld dat de banken aan de credit cards verdienen kunnen ze dan weer mannetjes op het postkantoor betalen om voor ons dingen in de computer te typen.

We hebben nu ook beiden een mountainbike. Marlieke heeft een mooie nieuwe en ik een gebruikte. Tijdens aanschaf moest Marlieke op de veiligheidsinstructie op 5 plaatsen haar paraaf plaatsen en 2 handtekeningen. De Amerikanen stoppen de hele tijd voor fietsers en voetgangers, als je op de stoep bij een kruising uit je neus peutert stoppen de auto’s al. Om in Amerika een rijbewijs te halen hoef je geen rijles te nemen. Het is voldoende als je weet waar het stuur, rem en gaspedaal zit, dat kunnen je ouders uitleggen. Wel moet je een theoretisch examen doen, alle mogelijke vragen en antwoorden staan gelukkig op het internet. Het praktische examen schijnt ook een lachertje te zijn. Ik ga een Californisch rijbewijs halen, omdat ik dan korting krijg op de autoverzekering. Wij hebben nu een autoverzekering voor 45 USD per maand voor ons beiden. De premie is oa. afhankelijk van je opleiding, je beroep, leeftijd, en geslacht. Raar he?
Vandaag zijn we naar het internationale kantoor geweest op de Stanford campus. Daar vertelden ze ons allemaal dingen die we al wisten, blijkbaar hebben we al veel zaken GOED geregeld. Fijn.
Ik heb een werkvergunning aangevraagd. Het was veel gedoe om alle papieren in orde te maken en te betalen. Ze doen er 60 dagen over om het te beoordelen. Over anderhalf week mag ik vingerafdrukken geven. Als ik een werkvergunning heb mag ik werk accepteren en een sofinummer aanvragen. Iedereen zegt dat engineers zo een baan vinden. Een autodealer wilde me al een lening geven omdat ik ingenieur ben.
We zijn ook bezig geweest met onze zorgverzekering. Het VS heeft minimale eisen en de Stanford Universiteit doet er nog wat eisen bovenop. De zorgverzekering die Stanford standaard kiest is $666. Per maand. Wij hebben een Nederlandse zorgverzekering gevonden die voldoet aan alle eisen en 1/3e kost. Het was niet makkelijk voor Marlieke om akkoord te krijgen voor NLse zorgverzekering, maar het is gelukt! Dat scheelt een hoop geld.
Even wat anders, in veel etenswaren zit extra suiker. Ik dacht eens sinaasappelsap te kopen, bleek er minder dan 2% sinaasappel in te zitten, naast water zat er voornamelijk high fructose corn syrop in. Lekker hoor.We hebben nog geen brood gevonden dat niet zoet is. Niet alle eten is slecht. Er zijn ook veel biologische producten, maar die zijn 2x zo duur. In een aantal supermarkten zag ik een compleet buffet staan met groenten, salade, vlees, vis, rijst, salade etc. Handig, dan hoef je niet meer te koken. Toch blijft het leuk om thuis te koken hoor!
Wat ook fijn is, is dat je na het eten in een restaurant en doggybag krijgt als je niet alles op hebt. Het is hier doodnormaal. In Nederland flikkeren we het eten gewoon weg… Dit had ik al eens verteld in een vorige aflevering, maar ik vind het principe echt goed!Dit was het weer voor deze week. Tot volgende week/keer.

We zitten sinds gister in ons appartement in Mountain View! Op 1km van het treinstation, 8km van Stanford University en precies midden in Silicon Valley waar ik een baan zal vinden. Het appartement heeft hoogpolige beige vloerbedekking zoals de meeste. We zijn naar IKEA en Walmart (een bekend goedkoop warenhuis) geweest voor meubels.We zijn ook naar garage sales geweest, soort van rommelmarkt bij mensen op hun oprit, maar dat is meestal vieze oude troep. In principe willen we niet ALTIJD met de auto rijden, daarom hebben we twee mountain bikes gekocht. Hieronder wat foto’s van ons appartement.

Marlieke begint maandag met werken en wilde vantevoren een social security (=sofi) nummer aanvragen, maar dat is niet makkelijk, na 2 uur wachten in de Social Security Office bleek een status nog niet op active te staan en kon ze onverrichte zaken weer naar huis, waarschijnlijk moet ze eerst aan het werk en dan het nummertje aanvragen. Zucht. Ik heb een werkvergunning aangevraagd, daarvoor moet ik 9 sept vingerafdrukken brengen. Ik weet nog niet wanneer ik mag werken, maar ik denk enkele weken later. Het zoeken naar een baan ben ik nog niet aan begonnen, maar ik denk er gauw aan te beginnen.

Het sociale leven trekt al wat aan. Vorige week zijn we uit eten geweest met een oud-collega van Marlieke in Mountain View, met een collega in San Francisco en hebben we een biertje gedronken met een oud collega in Palo Alto. San Francisco ligt op 45min rijden van ons. Daar is het een stuk kouder dan bij ons.

Marlieke en ik zijn vorig weekend naar het computer history museum in Mountain View geweest. Erg gaaf! Uiteraard met korting van Groupon. Groupon heeft in Mountain View zijn kantoor, net als Google, LinkedIn, Facebook, Microsoft, etc. Anyway het museum is heel erg aan te raden. Daar hebben we onder andere de Apple I (1976) computer, en de eerste Google server (1999) gezien.
In het museum staat ook een mechanische machine van 5 ton (kg) die polynomen kan uitrekenen. De bouw van deze machine in in 1823 begonnen maar is nooit afgekomen in het leven van Charles Babbage. In 2002 is die wel afgebouwd. Zie hier een video van de Babbage machine met uitleg van een Amerikaanse senior.//www.youtube.com/embed/zLa3FEXCp40We zijn eergister naar de film Jobs geweest. Het gaat over hoe Steve Jobs het bedrijf Apple opricht (1971 tot 2000). Ik vond het erg leuk, die film komt 5 sept in Nederland uit. Hier de trailer//www.youtube.com/embed/FrvkCS0ZGPU
Eten en drinken in restaurants is niet duur. Ik begrijp nu waarom veel Amerikanen zo vaak buitenshuis eten. Een normaal formaat kopje koffie of glaasje cola kan je niet vinden, je krijgt het alleen in emmer formaat. En je mag zoveel re-fills halen als je wil. Als je eten overhoudt krijg je een doggiebag. Ik ben van plan slank te blijven!

Google heeft 7 jaar geleden in Mountain View in alle straten gratis internet via wifi aangelegd. Dat was zo’n succes, dat het systeem overbelast raakte en nu niet meer bruikbaar is. Helaas. Wij hebben internet en televisie via de kabel van Comcast voor 70 dollar per maand. Je kan ook ADSL van AT&T krijgen maar dat is veel langzamer en ook erg duur. Volgens mij hebben de Amerikaanse telecom bedrijven een monopolie positie. Ook mobiele telefonie is niet goedkoop. Wij betalen 40 dollar voor een prepaid kaartje van AT&T. Om naar naar Nederland te bellen gebruiken we Skype, die overigens ook een kantoor in Mountain View heeft. Zoals je leest zijn we nu redelijk goed gesettled. We kunnen in ons huis al koken. De meeste spullen die we verscheept hebben zullen begin september in ons huis aankomen. In de komende weken willen we nog een auto kopen, ik moet nog uitzoeken in welke volgorde ik het kopen, verzekeren, registreren, en rijbewijs halen ga doen. Over ongeveer 1 of 2 weken laat ik weer wat van me horen.

5 Augustus 2013 werden we door familie op Schiphol uitgezwaaid. Op San Francisco international Airport zagen we het wrak nog liggen van het vliegtuig dat een maand geleden was neergestort. Indrukwekkend. We hadden een auto gereserveerd uit de categorie economy car, kleiner dan uit de categorie compact car. Het was een Ford Focus. Bijna niemand huurt een economy car, wij wel, daarom hoeften we niet lang te wachten. Het rijden in de states is erg makkelijk, de wegen zijn groot, heel groot. Marlieke heeft me onderweg de regels uitgelegd. Bijvoorbeeld: op een gelijkwaardigekruising staan stopborden, je moet eerst een full stop maken, goed opletten welk ander verkeer er voor jou en na jou op dezelfde kruising stopt en dan rijdt als eerste degene die als eerste stopte, daarna de rest, maar wel in juiste volgorde. We reden in een keer goed naar ons hotel in Mountain View. Dezelfde middag hebben we een navigatie systeem gekocht. Ik kwam bij de kassa erachter dat de prijs exclusief belasting is. Marlieke heeft op de eerste dag meteen mensen gebeld om een woonruimtes te bekijken. Mensen wonen hier vaak in een stuk of 20 aan elkaar gebouwde appartement op een erf met een zwembad in het midden. Op dag twee hebben we een bankrekening geopend en Amerikaanse telefoonabonnementen genomen. Op dag drie hadden we 8 woonruimtes bekeken en een keus gemaakt. We hebben een heerlijk appartement met balkon (zonder zwembad) aan een rustige weg maar vlakbij een winkelcentrum. Ondertussen zijn we druk met het soepel laten verlopen van het transport van 18 dozen huishoudelijke spullen van Nederland naar Amerika. Dat ging niet zo makkelijk als gedacht maar het loopt nu wel goed.Het containerschip vaart op dit moment de Atlantische Oceaan op en komt 14 augustus in New York aan, daarna gaan de dozen via spoor en weg naar San Francisco. Begin september ga ik ze ophalen bij een containervrachtstation in SF. We zijn ook nog bezig met het uitzoeken van een betaalbare zorgverzekering en met een werkvergunning, allemaal veel werk, maar het loopt. Tot nu toe zijn we erg druk geweest, zijn we bijna van de jetlag af en hebben we wat meer tijd voor ontspanning. Vanmiddag reden we langs kantoren van Microsoft en Google en hebben we 3 Google Glasses gespot. Nu is het het bijna bedtijd, ik ga naar bed en over een week plaats ik weer een berichtje.