Jasper's Blog

Ok, nog 1 Amerika blog post omdat ik nog twee weken in Amerika ben geweest. Ja ik werk nog steeds op afstand voor die Amerikaanse startup, maar deze keer ging ik om productie van de verbeterde vibratiesensor in de fabriek te begeleiden. Ik vloog via London naar San Jose, het hart van Silicon Valley. Wist je dat San Jose met 998k inwoners groter is dan San Francisco met 837k inwoners? Toen ik over de bay area vloog herkende ik veel vanuit het vliegtuig; Golden Gate, Stanford, Mountain View, de baai en Rancho San Antonio waar ik vaak hardliep en ik kon ook het grote nieuwe Apple hoofdkantoor in wording vanuit het vliegtuig zien: het Apple Spaceship.Ik sliep in een zogenaamd Hacker House. Ik sliep daar in een stapelbed (bunk in Engels) samen met 4 andere in een klein kamertje zonder airco. Dat is wel een ervaring, maar in de toekomst doe ik dat niet meer. Na 1 dag op kantoor was het alweer weekend en ik ging biertjes drinken met oud buurman Lars en naar de Maker Faire! Dat was gaaf. Klik op de plaatjes hieronder.

De startup zit sinds een half jaar niet meer in hackerspace Hacker Dojo in Mountain View, maar heeft nu een eigen kantoor in centrum San Jose. De volgende 1.5 week was een feest van herkenning: daklozen op straat, de luide Caltrain treinen, extreme waarschuwingen voor kleine dingetjes, voetgangers die voortdurend onterecht voorrang krijgen, automobilisten die niet kunnen rijden, kakkerlakken, IPA biertjes, elke dag voor lunch uit eten met de auto, etc, etc. Er was verdomd weinig veranderd sinds wij vertrokken bijna 1 jaar geleden.Ik vond het heel gaaf om de produktie van onze Motes in de fabriek te begeleiden. Hieronder wordt de soldeerpasta door middel van grote soldeerstencils op de flexibele printplaten aangebracht.
Hieronder plaatst de pick-and-place machine de componenten in de soldeerpasta.Hieronder kijk ik of de functionele test goed werkt.Het waren twee enorm drukke weken, ik heb wel gemerkt dat Silicon Valley echt het middelpunt van de tech industrie in de wereld is. Maar na twee weken had ik wel weer zin om in NL bij te komen.

Wekelijks gebruik ik tot wel 20 bekertjes, bordjes en bestek en 15 minuten later gooi ik het zo in de prullenbak. Ik schaam me ervoor, maar het gaat zo makkelijk. Op de Hacker Dojo pak ik elke dag 2-3 bekers, soms een bordje om iets op te warmen, voor lunch ga ik samen met collega’s in de auto ergens eten halen en dan kom ik weer terug met een plastic zak, aluminium folie, plastic/papieren bakje, een stapel servetjes, een bakje voor de saus en een flesje sinaasappelsap. Daarnaast haal ik wekelijks ook wel drie koffie bij Starbucks/Peets in wegwerpbekertjes. Nog een paar voorbeelden: Als er memberdinner op de HackerDojo is dan staat het eten ook klaar in wegwerpbakken/schalen met wegwerp bestek en bekertjes. Vorige week gingen we bij de professor van Marlieke eten en ook daar heb ik uitsluitend gegeten en gedronken uit wegwerp bordjes en bekertjes. Het is zo makkelijk en zo normaal. Gelukkig doet de staat Californie ook iets aan het milieu. Piepschuimen bakjes en bekertjes mogen niet meer en heel veel bekers zijn tegenwoordig compostable. In supermarkten zijn de plastic zakken niet meer gratis. De komende tijd als we door Canada reizen zal ik proberen minder afval te genereren.

Een paar keer per week krijgt een buslading Jappanners, Chinesen, of andere verweggistanen een tour door de Hacker Dojo en dan stopt de meute even bij onze startup. “Kijk dat is nou een startup in de Internet of Things die hier vanuit de Hacker Dojo werkt”. Wij zijn een toeristische attractie geworden.

Hieronder een mooi plaatje van een startup in tv series Silicon Valley

Nadat onze huisbasin ervoor had gezorgd dat de afvoer niet meer verstopt was, heb ik haar bedankt. En toen bedankte ze mij terug, omdat ik 1 dag de afvoer van de wastafel niet kon gebruiken. Raar, ik vraag haar iets voor me te doen en ze is mij dankbaar. Gekke Amerikanen.

Voor deze blog post was geïnspireerd door dit artikel van het Life in the Bay blog.

Nu ik wat langer in Amerika ben valt het op dat Amerikanen vaak een drankje bij zich dragen. Mensen wandelen met een fles water terwijl het geen dorstig weer is. In the middle of no where lopen mensen met een Starbuck beker, terwijl er geen Starbuck in de buurt is. En op de weg zijn er relatief veel mensen met een enorme beker soda in hun middenconsole. En tijdens het shoppen hebben ze ook een grote beker drinken in de winkelwagen. Waar komt die obsessie toch vandaan?Ten eerste als je bij Starbucks koffie koopt komt het altijd in een papieren beker ervan uitgaande dat het voor onderweg is. Ten tweede het zit in de Amerikaanse cultuur om samen koffie te halen en terug te lopen. In de Europese cultuur zou je koffie aan een tafeltje opdrinken. Misschien willen mensen ook graag druk lijken. Daarnaast zitten mensen hier veel in hun auto. Op straat, in een op de tien geparkeerde auto’s zit iemand. Amerikanen brengen veel meer tijd in hun auto door dan Europeanen. Daarnaast met de vele drive-throughs is het erg makkelijk om in je auto te blijven. Dat zal wel de reden zijn dat tegenwoordig auto’s allemaal bekerhouders hebbenDaarnaast krijg je in Amerika vaak enorme porties die je niet op kan. De kleinste koffie is al groot voor een Nederlander. Een medium milkshake is al gauw een halve liter en je beker soda kan je gratis hervullen in het fast food restaurant. Het heeft allemaal met de bigger is better cultuur te maken. Als je je drinken niet op kan dan neem je het toch gewoon mee?Amerikanen dragen vaak een grote fles water met zich mee. Ik heb geen idee waarom Amerikanen zo veel dorstiger zijn dan Europeanen. Amerikanen gebruiken de meeste flesjes water ter wereld. Wel 50 miljard per jaar en slechts 23% wordt recycled. Ondanks dat het kraanwater hier veilig is denken mensen dat water uit flesjes gezonder is. Kortom, ik denk dat Amerikanen zo veel drankjes meenemen omdat ze steeds onderweg zijn.