Na 2 jaar Amerika, 1 maand Canada en 1 dag IJsland, zijn we vrijdag 4 September weer op Schiphol aangekomen. Frans kwam ons ophalen en het regende pijpenstelen. We zijn weer bereikbaar op onze Nederlandse telefoonnummers. Ik ga als ZZPer op afstand voor de startup in Californie werken en Marlieke gaat binnenkort in Amsterdam beginnen. Momenteel wonen we in het huis van Frans in Zwartsluis, maar op termijn willen we in Utrecht wonen.
Nu we terug in NL zijn moet ik wel weer even wennen:
– boodschappen doen met jas aan
– bediening in restaurants is echt langzaam
– het is in NL vaak grijs weer
– per ongeluk engels praten tegen mensen in de supermarkt
– per ongeluk een volledige stop maken bij haaientanden terwijl er geen verkeer is (ik ben gewend dat om overal voor stopborden te stoppen)
– wat is het eigenlijk fijn dat Nederland niet zo veel stopborden heeft
– rotondes zijn echt heel fijn voor de doorstroming
– de prijzen per ongeluk in dollars benoemen
– proberen een dozijn eieren te kopen (die heb je niet in NL)
– benzine tanken is 2x zo duur (EUR50 vs USD30)
– ik kan niet meer ongegeneerd Nederlands praten zonder dat mensen mij verstaan
– een frikandel met echt heel erg lekker
– de wegen zijn echt veel smaller
– veel Nederlanders rijden langzamer dan de maximale snelheid
– het is fijn dat er langs de snelweg elke 25km tankstations staan (In Amerika moest ik altijd de snelweg af en dan zoeken)
– kip-kerrie salade is echt heel lekker
– na 2 jaar heb ik enorm genoten van een Nederlands broodje shoarma (vette varkensvleesreepjes, shoarmakruiden, sla en knoflook in een pita broodje)
– er zijn in NL echt veel fietsers en die rakelings langs auto’s gaan
– veel meisjes hebben een kratje aan het stuur van de fiets
– ineens heeft 50% van de ouderen een E-bike
We hebben bij een particulier een Saab 9-3 uit 2002 gekocht, met maar 85.000 mijl op de teller. Minder dan 100.000 noemen ze low milage. APK keuring kennen ze niet. Ik heb een autogeschiedenisrapport opgevraagd, een proefritje gemaakt en er een monteur naar laten kijken. Oh en die auto zit helemaal vol met snufjes!
Dat is een gedekte check, de ontvanger weet zeker dat die zijn geld zal ontvangen. Daarvoor moet je naar de bank, daar typt een mannetje het bedrag en de ontvanger in, haalt het geld van je rekening en print dan de check uit. Die check geef je aan de ontvanger en die brengt het weer naar de bank, alwaar een mannetje weer wat in de computer typt en het geld aan de ontvanger geeft. Het internetbankieren in Amerika staat in de kinderschoenen, inloggen en betalen doe je met slechts één gebruikersnaam en wachtwoord. De bankpas is ook slecht beveiligd, de magneetstrip is makkelijk te kopiëren, niks geen chip, e-dentifier/TAN codes. Om te betalen in een restaurant of op het treinstation hoef je geen PIN code in te voeren. Als je wil tanken hoef je alleen je postcode in te voeren. Als je online wil betalen hoef je alleen je pasnummer en verloopdatum in de vullen. Wij hebben een debit account, dat betekent dat je eerst geld moet sparen voordat je het uitgeeft, maar je krijgt niks vergoed bij misbruik. Daar zijn de credit accounts voor, maar dan betaal je veel rente. Als je daarmee goed kan omgaan bouw je kredietgeschiedenis op. Dat is handig als je iets wil kopen waar je geen geld voor hebt. Pinnen bij andere banken kost extra geld. Van het geld dat de banken aan de credit cards verdienen kunnen ze dan weer mannetjes op het postkantoor betalen om voor ons dingen in de computer te typen. 
De Amerikanen stoppen de hele tijd voor fietsers en voetgangers, als je op de stoep bij een kruising uit je neus peutert stoppen de auto’s al. Om in Amerika een rijbewijs te halen hoef je geen rijles te nemen. Het is voldoende als je weet waar het stuur, rem en gaspedaal zit, dat kunnen je ouders uitleggen. Wel moet je een theoretisch examen doen, alle mogelijke vragen en antwoorden staan gelukkig op het internet. Het praktische examen schijnt ook een lachertje te zijn. Ik ga een Californisch rijbewijs halen, omdat ik dan korting krijg op de autoverzekering. 
Wij hebben nu een autoverzekering voor 45 USD per maand voor ons beiden. De premie is oa. afhankelijk van je opleiding, je beroep, leeftijd, en geslacht. Raar he? 
We hebben nog geen brood gevonden dat niet zoet is. Niet alle eten is slecht. Er zijn ook veel biologische producten, maar die zijn 2x zo duur. In een aantal supermarkten zag ik een compleet buffet staan met groenten, salade, vlees, vis, rijst, salade etc. Handig, dan hoef je niet meer te koken. Toch blijft het leuk om thuis te koken hoor!
Dit was het weer voor deze week. Tot volgende week/keer.